نقش سرمایه روان شناختی در رفتار نوآورانه، با میانجی گری نشاط کاری معلمان ابتدایی بیرجند

پژوهش حاضر باهدف بررسی نقش سرمایه روان شناختی در رفتار نوآورانه با میانجی گری نشاط کاری معلمان انجام‌گرفته است. روش پژوهش توصیفی‌ همبستگی و جامعه آماری شامل معلمان مقطع ابتدایی شهر بیرجند در سال تحصیلی 97-1396 به تعداد 1500 نفر بود که با استفاده از نمونه گیری خوشه ای تعداد 306 نفر انتخاب گردید. برای سنجش متغیر سرمایه روان شناختی از پرسشنامه لوتانز (2007)، رفتار نوآورانه از پرسشنامه کانتر(1988) و نشاط کاری از پرسشنامه شایروم (2004) استفاده گردید. روایی محتوایی پرسشنامه توسط متخصصان تأیید شد. ضریب پایایی پرسشنامه‌ها با استفاده از ضریب آلفای کرون باخ برای پرسشنامه سرمایه روان‌شناختی 81/0، رفتار نوآورانه 88/0 و برای نشاط کاری 91/0 برآورد گردید. تجزیه‌وتحلیل داده ها در سطح توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف معیار) و سطح استنباطی (همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس، رگرسیون و الگویانی معادلات ساختاری) انجام گرفت. نتایج حاکی از آن بود که سرمایه روان‌شناختی با میزان بتا 57/0 نشاط‌کاری و با بتای 67/0 پیش‌بینی کننده رفتار نوآورانه است. همچنین نشاط‌کاری با بتای 63/0 رفتار نوآورانه و نشاط عاطفی بیشترین و نشاط جسمانی کمترین پیش بینی را دارد. یافته ها نشان داد که نشاط کاری نقش میانجی بین سرمایه روان شناختی و رفتار نوآورانه ایفا می‌کند و مدل پژوهش از برازش خوبی برخوردار بود.